Koude nacht...
Vannacht de eerste echt koude nacht gehad van het jaar. De poezen waren, op een na binnen, maar de honden waren wel gewoon buiten. Ik werd vroeg wakker omdat ik vond dat ik ze snel een warme hap moest voorzetten. Ik kreeg de voordeur bijna niet open. Het leek wel alsof die vastgevroren zat. De sneeuw die voor de deur ligt is een pak ijs geworden. Het is dan nu ook nog -19! Wel zie ik dat de zon al bijna opkomt, maar het blijft vriezen vandaag. Gisteren hoorde ik in op de autoradio, toch even rustig naar de winkel geglibberd voor de boodschappen, dat het de koudste oudejaarsnacht wordt in 30 jaar!
Op het Roemeense tv-nieuws word je op de hoogte gehouden van alle kommer en kwel die de sneeuw en de kou dit jaar weer met zich meebrengt. Het is nu het derde jaar op rij dat wij verslaggevers vanuit af een winderig weiland verslag zien doen van de sneeuw en vooral van de sneeuwstormen waar ze dan middenin staan. Ze vinden het zelf wel mooie beelden, want ze staan er elk jaar weer!
Ze zouden net zo goed van verleden jaar kunnen zijn!
Elk jaar weer hele dorpen die ingesneeuwd zijn, wegen die onbegaanbaar zijn, mensen die hulpbehoevend zijn en waar de ambulance niet of moeilijk bij kan komen of dat deze ambulance door de administratieve rompslomp niet met hun patiënt terecht kan in het dichts bijzijnde ziekenhuis omdat deze toevallig in een andere provincie ligt! Heel schrijnende gevallen.
Elk jaar hoor je de autoriteiten beterschap beloven, maar zodra de sneeuw gesmolten is en alles weer een beetje in de vergetelheid is geraakt, dan gaat men hier weer over tot de orde van de dag. Je kan er je klok op gelijk zetten dat we volgend jaar weer dezelfde beelden voorgeschoteld krijgen.
Even afkloppen, maar wij hebben hier gelukkig nog nooit ingesneeuwd gezeten. Ons huis ligt dan ook aan de hoofdweg die ze wel regelmatig met een sneeuwschuiver schoonvegen.
Mijn schoonzus, die in Ploiesti woont, heeft een heerlijke pan met Roemeense Sarmale (de gehaktrolletjes in koolbladeren) gemaakt, die Mircea nog even daar moet gaan ophalen. In de tussentijd ga ik wat ouderwetse Nederlandse oliebollen en appelflappen bakken.
We zullen de houtkachel wel heel vroeg al moeten opstoken vandaag om het hier in huis aangenaam te houden.
Allemaal een leuke oudejaarsavond en een goed 2015.
Op het Roemeense tv-nieuws word je op de hoogte gehouden van alle kommer en kwel die de sneeuw en de kou dit jaar weer met zich meebrengt. Het is nu het derde jaar op rij dat wij verslaggevers vanuit af een winderig weiland verslag zien doen van de sneeuw en vooral van de sneeuwstormen waar ze dan middenin staan. Ze vinden het zelf wel mooie beelden, want ze staan er elk jaar weer!
Ze zouden net zo goed van verleden jaar kunnen zijn!
Elk jaar weer hele dorpen die ingesneeuwd zijn, wegen die onbegaanbaar zijn, mensen die hulpbehoevend zijn en waar de ambulance niet of moeilijk bij kan komen of dat deze ambulance door de administratieve rompslomp niet met hun patiënt terecht kan in het dichts bijzijnde ziekenhuis omdat deze toevallig in een andere provincie ligt! Heel schrijnende gevallen.
Elk jaar hoor je de autoriteiten beterschap beloven, maar zodra de sneeuw gesmolten is en alles weer een beetje in de vergetelheid is geraakt, dan gaat men hier weer over tot de orde van de dag. Je kan er je klok op gelijk zetten dat we volgend jaar weer dezelfde beelden voorgeschoteld krijgen.
Even afkloppen, maar wij hebben hier gelukkig nog nooit ingesneeuwd gezeten. Ons huis ligt dan ook aan de hoofdweg die ze wel regelmatig met een sneeuwschuiver schoonvegen.
Mijn schoonzus, die in Ploiesti woont, heeft een heerlijke pan met Roemeense Sarmale (de gehaktrolletjes in koolbladeren) gemaakt, die Mircea nog even daar moet gaan ophalen. In de tussentijd ga ik wat ouderwetse Nederlandse oliebollen en appelflappen bakken.
We zullen de houtkachel wel heel vroeg al moeten opstoken vandaag om het hier in huis aangenaam te houden.
Allemaal een leuke oudejaarsavond en een goed 2015.
Reacties
Een reactie posten