En nu dit.....

Op eerste kerstdag nog buiten in het zonnetje en kijk dit nu....
Weer een pak sneeuw!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Vijftig jaar

Afbeelding
Afgelopen week werd ik 50 jaar oud. Of jong, het is maar net hoe je tegen leeftijd aankijkt.  Met 40 worden had ik al zoiets van 'oh mijn God, wat gaat het snel allemaal!' Toch vond ik het minder erg dan nu 50 worden. Maar wat doe je er aan? Het gaat zoals het gaat. De jaren tikken voorbij. De dag voor mijn verjaardag maakte ik het huis schoon. Alina en Mircea waren vroeg in de ochtend naar Ploiesti vertrokken om 'iets' te doen. Wat dat 'iets' was vroeg ik niet, maar ik had natuurlijk wel zo mijn vermoedens. 'Wat wil je eigenlijk hebben voor je verjaardag?' vroeg Mircea mij een week of wat geleden. 'Ik wil niets hebben', was mijn antwoord. 'Wat heb ik nou nog nodig?' Na het zien van een documentaire op Netflix over plastic afval wil ik niets meer te hebben. Vreselijk al die troep die wij met zijn allen verzamelen. Als ik even de kans krijg om een ochtend alleen wat te rommelen en schoon te maken in huis dan gaat de muziek op...
Meer lezen

Groen en geel!

Afbeelding
Als ik iets niet wil lijken dan is het wel een zeur of een verongelijkt persoon. Dat is dan ook de reden dat ik, in ieder geval dat probeer ik, sommige vervelende ervaringen in winkels of instellingen met medewerkers van mij af laat glijden. Als je bij elk incident je gelijk moet gaan halen of ergens tegenin gaat, dan ben je wel even bezig. Maar toch lukt het mij niet altijd om, zoals de Engelsen zo mooi zeggen: turn the other cheek, toe te passen. Dan ben ik echt te verbaasd of het gaat mij echt te ver. Dan zeg ik er wat van. Sowieso maak ik hier dingen mee waar mijn mond af en toe flink van open valt. Dit voorval speelt zich af in de lokale telefoonwinkel van een telefoongigant met een rood/wit logo. Het lijkt mij niet moeilijk om uit te vogelen welke provider dat is. Maandelijks stap ik bij deze winkel naar binnen om mijn mobiele telefoon op te laden voor 5 euro waardoor ik er weer flink op los kan bellen en vooral kan internetten (dat berekenen ze ineens in euro, maar dan wel n...
Meer lezen

Ik doe het niet meer!

Afbeelding
‘Billy, Billy! Waar zit je nou, poes?’ Kitty, haar zusje, is al binnen, maar Billy nog niet. En dat is gek want Billy is nooit ver van huis. Ik loop naar binnen om mijn telefoon te pakken want die dient ’s avonds tevens als zaklamp. ‘Billy, Billy!’ Ik zoek in de tuin en kijk ook in de tunnelkas want misschien heeft ze zichzelf daar ingesloten. Maar geen spoor van Billy met haar grappige zwart gekleurde neusje. Dan maar in de voortuin kijken. Als ik die kant op loop bekruipt mij ineens een naar gevoel. ‘Het zou toch niet weer zo zijn, hè?’, zeg ik hardop tegen mijzelf. En, ja hoor, mijn vermoeden wordt bevestigd. De zo springerige, vrolijke poes Billy ligt bewegingloos op straat. Zichtbaar in het velle licht van de lantaarnpaal. Dood. Waarschijnlijk heeft ze niet geleden want haar oogjes zijn nog open als ik haar vind, dus het zal wel één flinke klap geweest zijn. Als je als automobilist toch de normale snelheid aanhoudt en niet als een idioot over de weg scheurt, kan je de poes eve...
Meer lezen