Zwerfvuil

Als in ons dorp de vuilnis wordt opgehaald worden vroeg in de ochtend de kliko's buiten gezet. Er is geen vast tijdstip waarop de vuilnis wordt opgehaald. Soms gebeurt het ergens in de loop van de ochtend en soms gebeurt het pas tegen de avond. Daar is geen peil op te trekken. Soms legen ze eerst de kliko's aan de ene kant van de straat en komen ze uren later terug voor de andere kant. Er zit volgens mij geen systeem in en dat kan mij ook niet schelen. Wat storend is is dat sommige mensen in de buurt hun kliko helemaal tot aan de nok toe vullen met vuilnis waardoor de deksel niet dicht kan. Of er worden lossen vuilniszakken neergezet. Dit is een probleem omdat er veel loslopende honden zijn die, aangetrokken door de geur, aan de zichtbare vuilniszakken trekken en de troep overal heen slepen. Het aangrenzende terrein, waar onze straathond Lopje verblijft, ligt veelvuldig bezaaid met afval. Zo af en toe struin ik dat terrein af met een vuilniszak en dan vind ik resten van producten waarvan ik zeker weet dat ik die nooit heb gekocht.

Gisteren kwamen de vuilnismannen vlak voor het donker werd. Ik hoorde dat ze er waren en liep naar het hek toe om mijn lege kliko binnen te halen. In de berm zag ik wat verdwaald plastic liggen. Ik pakte het op en liep ermee richting de vuilniswagen om het erin te gooien. De vuilnismannen zelf zag ik niet. Alleen de chauffeur zag ik onderuit gezakt achter zijn stuur zitten met zijn hoofd steunend op zijn armen. Hij zag mij wel, maar hij reageerde niet. Het plastic dat ik in mijn handen had was niet het enige dat op de grond was gevallen. Ik zag dat er aan de overkant van de straat nog veel meer lag. Nu kwamen de vuilnismannen met kliko's aangewandeld vanuit een zijstraatje. Ik liep met mijn verzamelde plastic op de mannen af en een vuilnisman deed voor mij de kliko open zodat ik het erin kon stoppen. Ik vroeg aan de mannen wat ze met het plastic dat op de grond achtergebleven was gingen doen? 'Ruimen jullie dat op of laten jullie dat liggen? 'vroeg ik. 'Waar heeft die vrouw het over?' Zoiets ging er waarschijnlijk door hun hoofd want ze schonken verder totaal geen aandacht aan mij. Het waren best grote plastic bakken die op de grond lagen. Of honden hadden deze eruit gehaald of ze waren bij het vervoeren van de volle kliko's eruit gevallen. In ieder geval dacht ik 'dit kan daar niet zo blijven liggen.'

De mannen leken klaar met hun werk en begonnen wat met elkaar te kletsen. Ik raapte het plastic met mijn blote handen op en gooide het achterin de vuilnisauto. De mannen keken wat ik aan het doen was, maar maakten absoluut geen aanstalten om mij een handje te helpen.

Om heel eerlijk te zijn keek ik daar best van op en ik vond het redelijk irritant. Het is trouwens niet de eerste keer dat er rotzooi blijft liggen als de vuilnismannen zijn geweest. Nou wil ik niet de indruk wekken dat ik mij te goed voel om rotzooi op te ruimen, maar ik wind mij op dat je niet even dat extra stapje kan zetten om het mooi en schoon te houden in de openbare ruimte. Wat is het nou voor kleine moeite om even die rotzooi op te rapen die je onderweg bij het vervoeren en legen van de kliko bent verloren?

Als je ziet wat er allemaal aan zwerfvuil langs de weg ligt dan word je daar heel triest van. In de zomer zie je dat gelukkig niet zo omdat alles dan begroeid is, maar nu is het zichtbaar. Hoeveel lege koffiebekertjes, lege sigaretten pakjes, bierblikjes en allerlei soorten verpakkingen ik niet regelmatig uit de berm voor mijn deur weghaal. Dat is veel en er komt nooit een eind aan. Wat een treurnis.

Wat ik kan doen is aan mijn kinderen doorgeven dat het niet normaal is om je omgeving te vervuilen met jouw vuilnis. Gelukkig besteden ze er op school wel aandacht aan dus wie weet biedt dat perspectief voor de toekomst?

'Een beter milieu begint bij jezelf'. Is dat niet de slogan? Het klinkt cliché, maar het is daarom niet minder waar!