Andere tak van sport

Het is gebleken dat een bloemen- en plantenbedrijf met zijn tweetjes runnen een hele lange aanlooptijd nodig heeft. Het werk is vooral heel zwaar om het met zijn tweeën zien te rooien. Er moet van alles gedaan worden en dat het liefst allemaal op hetzelfde moment. Dan hebben wij ook nog twee kinderen die aandacht willen en dat natuurlijk en vanzelfsprekend opeisen. Het leven op het platteland valt mij niet altijd mee.

Afgelopen zomer was voor mij persoonlijk echt te veel en te zwaar. Ik kreeg ineens enorme last van mijn handen en mijn voeten. Een soort eczeem leek het wel met veel kloven en een ruwe huid. Dit met als gevolg dat ik af en toe moeilijk kon lopen. Volgens de dermatoloog is het waarschijnlijk een allergie voor iets in de kas of in de tuin. Ja, er zijn nogal wat bloemen en planten. Waar zal ik allergisch voor zijn? Een zalf verlichtte de klachten wel iets in het begin, maar eerlijk gezegd heb ik er van tijd tot tijd nog steeds last van.

De combinatie van het het dag-in dag-uit verzorgen van de bloemen en planten, de winkel, het huishouden runnen en een goede balans zien te vinden in het werken en het geven van aandacht en tijd aan de kinderen is lastig. Zoals ik volgens mij al eerder heb geschreven is het dat er voortdurend wel iets gedaan moet worden in het bedrijf. Er even een paar dagen tussenuit kan eigenlijk niet. In ieder geval niet met een gerust hart. Als je ergens heen wilt moet je vervanging zoeken en dat kan in ons geval eigenlijk alleen aan mijn schoonmoeder overgelaten worden. Het is moeilijk om iemand te vinden die je ook helemaal kan vertrouwen. 
In de zomer zijn wij twee maal twee dagen achter elkaar weg geweest en dan verzorgde mijn schoonmoeder, zo goed en zo kwaad zij kon, de planten en de dieren. Dit gebeurde heel summier aangezien zij de hele dag in onze bloemenwinkel zat te verkopen en pas tegen de avond naar ons thuis kwam. De ochtend van ons vertrek gaven wij alles in de kas en daarbuiten nog water en zodra wij weer thuis kwamen moesten wij snel weer aan de bak omdat toch veel planten droog stonden en er niet erg florissant uitzagen. Wij konden van mijn schoonmoeder natuurlijk niet verwachten dat zij alle werkzaamheden zou verrichten waar wij normaal een dagtaak aan hebben. Het niet even makkelijk de deur achter je dichttrekken en er even op uit gaan mis ik hier.

Het moet anders. Dat is ons wel duidelijk. Met de planten is het nu in de wintertijd rustig. Alle leliebollen zijn in het najaar uit de grond gehaald, in kratten gestopt en ergens opgeborgen om te overwinteren. Die gaan pas in het vroege voorjaar weer de grond in. 
Een andere weg die wij zijn ingeslagen is dat Mircea zijn oude professie als autobekleder heeft opgepakt. Auto interieurs bekleden, maar ook banken en eigenlijk alles wat je maar kan bekleden. Dit vergt gelukkig geen enorme investering aangezien wij al lange tijd een tweetal professionele naaimachines in ons bezit hebben.

Het enige waar wij nog wat centen tegenaan moesten gooien was voor cement, zand en kiezelstenen om een betonnen vloer in de grote kas te leggen én wij hebben promotiemateriaal moeten laten drukken. De vloer is gelegd en de naaimachines staan op hun plek. Echt leer koop ik bij bedrijven in Italië en Oostenrijk en stof, imitatieleer en andere benodigdheden, zoals garen, kopen wij hier in Roemenië. Er komen redelijk wat reacties binnen via internet en via de telefoon en wij hebben al een aantal klanten gehad. Wij hopen zó dat dit gaat werken.

Het is niet zo dat wij de bloemen en planten in de ban doen. Daarvoor hebben wij nog teveel in huis.

Hopelijk geeft deze nieuwe stap ons wat rust. Niet alleen fysiek, maar vooral ook in de kop!

De binnenkas annex beklederij

Pingpongen kunnen wij niet meer. De tafel ligt vol met stof en andere spullen!