Verbazing!
Een aantal weken geleden kocht Gabriel van zijn zakgeld een miniatuur 'Lamborghini' autootje. De volgende dag nam hij deze net aangeschafte 'schat' mee naar school om het aan zijn klasgenootjes te laten zien en om er zelf in de pauze mee te spelen. Niet zo lang geleden had hij een Playmobil paard mee naar school genomen en was deze helaas snel kwijtgeraakt nadat de juf het van hem had afgepakt. Hij zat er tijdens de les mee te spelen en dat mocht niet. Later had ze het paard op een tafeltje in de klas laten liggen en een klasgenootje, zo bleek later, had kans gezien om het in zijn tas te stoppen en het mee naar huis te nemen. Sinds afgelopen januari blijkt, dat wist ik niet en Gabi kennelijk ook niet, dat de kinderen geen speelgoed meer mee mogen nemen naar school.
Juf vroeg aan de klasgenootjes of ze het paard hadden gezien en toen er geen antwoord kwam liet ze weten dat ze alle ouders zou vragen om thuis de schooltassen te doorzoeken. Dit bleek niet nodig want een kindje kwam naar voren en liet weten dat hij het in zijn bezit had. Hij had het 'per ongeluk' mee naar huis genomen! Hij beloofde het de volgende dag mee te nemen en zo geschiedde.
Terugkomend op de 'Lamborghini'. Na Gabi al enkele malen de opdracht gegeven te hebben dat hij juf moest zeggen dat hij zijn autootje kwijt was, maar hij het niet durfde te vragen, greep ik in en vertelde ik zijn juf dat hij wederom een speelgoedje kwijt was. Stom natuurlijk en wij hadden Gabi vriendelijk, doch dringend verzocht geen speelgoed meer mee naar school te nemen.
Bij mijn vertrek uit de klas hoorde ik haar op de achtergrond aan de kinderen vragen of iemand Gabi's speelgoedauto had gezien?
Een paar dagen later bij het afhalen van Gabriel op school, kwam de juf op mij afgelopen en liet weten dat zijn autootje terecht was. Een jongetje had hem meegenomen naar huis. Toen ik vroeg welk jongetje dat was geweest, noemde ze zijn naam (hetzelfde jongetje dat eerder zijn Playmobil paard had meegenomen) en fluisterde er achteraan: Tigane (spreek uit: Tsiegaan, wat zigeuner betekent)! Ik keek haar verbaasd aan en wist niet wat ik moest zeggen! Hoorde ik dit goed? Dit kan toch niet waar zijn? Moest ik nu dit opvatten als zoiets van: dat je ook niets anders verwacht van 'zo iemand'!?
De tijd is inmiddels verstreken en ik heb me hier niet verder tegen haar over uitgelaten.
Dit ook vanwege mijn moeizame communicatie met deze vrouw. Als ik het dan in mijn 'steenkolen' Roemeens probeer uit te leggen dat ik mijn kinderen wil opvoeden met de gedachte dat iedereen gelijk is en dat ik ze niet wijsmaak dat er bepaalde bevolkingsgroepen niet zouden deugen, dan zou ze me toch alleen maar glazig aankijken en alles met een glimlach weglachen. Dit doet ze namelijk altijd als ik haar iets probeer uit te leggen.
Misschien had ik het toch moeten proberen, maar ik denk niet dat het veel zou hebben uitgehaald.
Ik heb hier een hele nare smaak van in mijn mond. Bah! En dat te bedenken dat ze niet zo lang geleden een gastdocent, een politieman, in de klas hebben gehad die de kinderen kwam vertellen dat iedereen gelijk is en dat je vooral geen kinderen moet uitsluiten om wat voor kleur en om wat voor achtergrond ze hebben. En wat doet hun bloedeigen juf?
Helaas zit Gabi de komende vier jaar nog aan deze juf vast. We moeten kijken of zij het aankomende schooljaar qua lesgeven wel bevalt. Het afgelopen jaar is het toch voornamelijk een beetje speels geweest allemaal. Alleen de laatste maanden is er wat aandacht aan schrijven en rekenen besteed, maar dat mag geen naam hebben. Vanaf het nieuwe schooljaar gaat Gabi naar de eerst klas en daar wordt echt met lezen, schrijven en rekenen begonnen. Ook krijgt hij veel huiswerk mee van school, aangezien de uren dat ze in de klas zitten, er heel weinig zijn. Alleen krijgen ze in de ochtend les.
Mocht het echt niet bevallen met de juf in het nieuwe schooljaar, dan moeten we naar een oplossing zoeken. Wellicht toch naar een andere klas met een andere juf.
Ik ben wel reuze trots op mijn kinderen dat ze het zo goed hebben gedaan de afgelopen twee jaar op de Roemeense school.
Na de zomer, half september, gaat Gabi naar groep 1 en Alina gaat naar groep 3.
We zijn allemaal blij dat het nu eindelijk vakantie is. Drie maanden lang!
Nu alleen nog het mooie weer want dat laat het enorm afweten. Wat hebben wij een ongekend slecht voorjaar. Zojuist kwam het weer met bakken uit de hemel.
Een aantal weken geleden kocht Gabriel van zijn zakgeld een miniatuur 'Lamborghini' autootje. De volgende dag nam hij deze net aangeschafte 'schat' mee naar school om het aan zijn klasgenootjes te laten zien en om er zelf in de pauze mee te spelen. Niet zo lang geleden had hij een Playmobil paard mee naar school genomen en was deze helaas snel kwijtgeraakt nadat de juf het van hem had afgepakt. Hij zat er tijdens de les mee te spelen en dat mocht niet. Later had ze het paard op een tafeltje in de klas laten liggen en een klasgenootje, zo bleek later, had kans gezien om het in zijn tas te stoppen en het mee naar huis te nemen. Sinds afgelopen januari blijkt, dat wist ik niet en Gabi kennelijk ook niet, dat de kinderen geen speelgoed meer mee mogen nemen naar school.
Juf vroeg aan de klasgenootjes of ze het paard hadden gezien en toen er geen antwoord kwam liet ze weten dat ze alle ouders zou vragen om thuis de schooltassen te doorzoeken. Dit bleek niet nodig want een kindje kwam naar voren en liet weten dat hij het in zijn bezit had. Hij had het 'per ongeluk' mee naar huis genomen! Hij beloofde het de volgende dag mee te nemen en zo geschiedde.
Terugkomend op de 'Lamborghini'. Na Gabi al enkele malen de opdracht gegeven te hebben dat hij juf moest zeggen dat hij zijn autootje kwijt was, maar hij het niet durfde te vragen, greep ik in en vertelde ik zijn juf dat hij wederom een speelgoedje kwijt was. Stom natuurlijk en wij hadden Gabi vriendelijk, doch dringend verzocht geen speelgoed meer mee naar school te nemen.
Bij mijn vertrek uit de klas hoorde ik haar op de achtergrond aan de kinderen vragen of iemand Gabi's speelgoedauto had gezien?
Een paar dagen later bij het afhalen van Gabriel op school, kwam de juf op mij afgelopen en liet weten dat zijn autootje terecht was. Een jongetje had hem meegenomen naar huis. Toen ik vroeg welk jongetje dat was geweest, noemde ze zijn naam (hetzelfde jongetje dat eerder zijn Playmobil paard had meegenomen) en fluisterde er achteraan: Tigane (spreek uit: Tsiegaan, wat zigeuner betekent)! Ik keek haar verbaasd aan en wist niet wat ik moest zeggen! Hoorde ik dit goed? Dit kan toch niet waar zijn? Moest ik nu dit opvatten als zoiets van: dat je ook niets anders verwacht van 'zo iemand'!?
De tijd is inmiddels verstreken en ik heb me hier niet verder tegen haar over uitgelaten.
Dit ook vanwege mijn moeizame communicatie met deze vrouw. Als ik het dan in mijn 'steenkolen' Roemeens probeer uit te leggen dat ik mijn kinderen wil opvoeden met de gedachte dat iedereen gelijk is en dat ik ze niet wijsmaak dat er bepaalde bevolkingsgroepen niet zouden deugen, dan zou ze me toch alleen maar glazig aankijken en alles met een glimlach weglachen. Dit doet ze namelijk altijd als ik haar iets probeer uit te leggen.
Misschien had ik het toch moeten proberen, maar ik denk niet dat het veel zou hebben uitgehaald.
Ik heb hier een hele nare smaak van in mijn mond. Bah! En dat te bedenken dat ze niet zo lang geleden een gastdocent, een politieman, in de klas hebben gehad die de kinderen kwam vertellen dat iedereen gelijk is en dat je vooral geen kinderen moet uitsluiten om wat voor kleur en om wat voor achtergrond ze hebben. En wat doet hun bloedeigen juf?
Helaas zit Gabi de komende vier jaar nog aan deze juf vast. We moeten kijken of zij het aankomende schooljaar qua lesgeven wel bevalt. Het afgelopen jaar is het toch voornamelijk een beetje speels geweest allemaal. Alleen de laatste maanden is er wat aandacht aan schrijven en rekenen besteed, maar dat mag geen naam hebben. Vanaf het nieuwe schooljaar gaat Gabi naar de eerst klas en daar wordt echt met lezen, schrijven en rekenen begonnen. Ook krijgt hij veel huiswerk mee van school, aangezien de uren dat ze in de klas zitten, er heel weinig zijn. Alleen krijgen ze in de ochtend les.
Mocht het echt niet bevallen met de juf in het nieuwe schooljaar, dan moeten we naar een oplossing zoeken. Wellicht toch naar een andere klas met een andere juf.
Ik ben wel reuze trots op mijn kinderen dat ze het zo goed hebben gedaan de afgelopen twee jaar op de Roemeense school.
Na de zomer, half september, gaat Gabi naar groep 1 en Alina gaat naar groep 3.
We zijn allemaal blij dat het nu eindelijk vakantie is. Drie maanden lang!
Nu alleen nog het mooie weer want dat laat het enorm afweten. Wat hebben wij een ongekend slecht voorjaar. Zojuist kwam het weer met bakken uit de hemel.
 |
| Onze kersenboom hangt weer vol. Heerlijk! |
 |
| De enorme regenbui van zojuist. Een beek vormde zich langs ons huis! |
Reacties
Een reactie posten