Blog over een Nederlands gezin in Roemenië

Nadat ik een week lang mijn moeder uit Nederland op bezoek had, was het afgelopen weekend de beurt aan mijn oom en tante. Mijn oom moest in Roemenië zijn voor een congres en reisde daarna samen met zijn vrouw door naar Ploiesti. Daar haalden we ze 's avonds van de trein. Mijn schoonmoeder had op Mircea's verzoek een pan met heerlijke 'Sarmala' (roemeense koolrolletjes gevuld met gehakt en rijst) gemaakt die we bij hun aankomst hier opaten. Deze Roemeense specialiteit werd erg lekker gevonden. De eerste dag van hun bezoek hebben we vooral veel bijgekletst in het zonnetje in de tuin en aan het eind van de middag een prachtig klooster bij ons in de buurt bezocht: Het klooster van Zamfira. Ik woon hier al ruim twee jaar en rij ik regelmatig langs dit klooster, maar ik had het nog nooit bezocht. Het is een klooster waar vijfentwintig nonnen wonen. Ze wonen daar alleraardigst. In het midden van het terrein staat een klein, wit kerkje met daaromheen allemaal kleine huisje...

Zo zou ook onze Peppie maandag de 15e september terug naar school gaan. Peppie is al zeventien, maar hij kan nog niet goed lezen en schrijven. Ik begreep dat hij pas een jaar of drie naar school gaat.  Daarvoor ging hij gewoon nooit. Vreemd, maar het komt hier zeker nog voor. Hij gaat niet naar een reguliere school, maar krijgt een paar uurtjes per dag apart les van een lerares. Hij liet hij ons weten dat hij met de juf moest gaan praten over zijn lesrooster. Hij zou twee of drie dagen per week naar school moeten. De rest van de tijd zou hij graag bij ons willen blijven werken. 'Het zou geen problemen met haar opleveren', verzekerde hij ons. Zij was een heel relaxte juf. Zelfs op zondag wilde Peppi wel komen werken. Dat viel natuurlijk even te bezien. Wellicht een keertje, maar dat zou geen schering en inslag moeten zijn. Wij willen op zondag misschien ook eens beetje rust en wellicht wat anders doen dan alleen maar met onze handen in de aarde! Wij waren natuurlijk blij m...