Kunnen wij dat even van tevoren bespreken?

Met Hemelvaartsdag is het hier zeker een kerkelijke dag, maar geen vrije dag. De kinderen moeten gewoon naar school. Veel mensen bezoeken de kerk en zo ook de klas van Gabriel. Kennelijk een spontane actie van zijn juf want ik wist hier niets vanaf. 'Mam, ik heb allemaal schilderijen met Jezus en Maria erop afgebeeld gekust', zei Gabriel enthousiast toen ik hem van school kwam ophalen. 'Je hebt die iconen toch niet echt aangeraakt met je lippen', vroeg ik enigszins bezorgd? 'Jawel hoor, dat deed namelijk iedereen'. Bij de gedachte aan al die lippen kussend over dat schilderij werd ik een beetje onpasselijk. De allereerste keer dat ik een kerk in Roemenië bezocht en een neefje van Mircea gedoopt werd, werd ik verzocht om veelvuldig iconen (schilderijen) te kussen (dat doen ze hier zo), maar mijn lippen hielden net halt boven die afbeelding. Ik zag al wel hoeveel lippen mij voor gingen en liet dat liever aan mij voorbij gaan.

Bij thuiskomst realiseerde ik mij pas dat ik het toch een beetje een rare actie van juf vond en niet zozeer het gaan naar de kerk, alhoewel ik daar ook wel een beetje mijn bedenkingen bij heb. Gabriel is niet de enige in zijn klas die geen godsdienstonderwijs volgt. Er zijn nog twee kinderen waarvan de ouders hebben aangegeven dat zij dat onderwijs niet op prijs stellen. Begrijp mij niet verkeerd. Ik heb niets tegen godsdienstonderwijs, maar de manier waarop de kinderen hier worden geïndoctrineerd, gaat mij echt te ver. Vooral veel bangmakerij. Een voorbeeld van de godsdienstmeester was dat als mijn kinderen niet mee zouden doen aan het vasten ('post' op zijn Roemeens) voor Pasen of voor Kerst, er een grote kans zou bestaan dat God je zou straffen door je huis door de bliksem te laten treffen. Alina kreeg te horen dat zij naar de hel zou gaan omdat ze niet gedoopt is (zij was indertijd 8 jaar oud toen hij dat tegen haar zei!).
Ook wordt door deze zelfde meester het Roemeens-Orthodoxe geloof als superieur beschouwd boven alle andere godsdiensten.
Wellicht dat alleen deze godsdienstleraar dit soort taal verkondigd en het niet representatief is voor het hele land, maar dat weet ik natuurlijk niet.

Nee, waar ik mij een beetje over opwond was dat er van tevoren niet met de ouders, in ieder geval niet met mij, is gecommuniceerd dat er met de kinderen op stap werd gegaan. Nu ligt de kerk op zo'n, ik schat, 15 minuten loopafstand van de school vandaan. Er moeten straten worden overgestoken. Er is gelukkig niets gebeurd en de kans dat er iets gebeurd is waarschijnlijk nihil, maar stel je voor dat er wel iets gebeurd zou zijn tijdens de wandeling naar de kerk toe, wat zou juf dan tegen de ouders moeten zeggen die, net als ik, in de veronderstelling zijn dat de kinderen gewoon op school zitten?

Met dit in mijn achterhoofd stapte ik de volgende dag na school de klas van Gabriel's juf binnen. 'Had ik er problemen mee dat hij naar de kerk was gegaan', was het eerste dat zij mij vroeg, toen ik haar vroeg of ik even met haar kon praten? Als een wesp gestoken reageerde zij op mijn kritieke punt dat ik vond dat zij mij, en de ouders, van tevoren had moeten inlichten dat zij met de kinderen binnen schooltijd op stap ging. Wat als Gabriel aangereden zou zijn, wat zou ze dan tegen mij zeggen, vroeg ik haar? 'Nou, nou, wij zijn hier niet in Boekarest', was haar reactie waarbij zij aan het drukke en chaotische verkeer in de hoofdstad refereerde. Alsof hier in dit stadje nooit een auto ongeluk gebeurde, was mijn gedachte. Zelfs in dit kleine gehucht zie ik mensen af en toe, en zeker ook bij de school, als gekken rijden met de auto. Vooral 's ochtends als de kinderen naar school gebracht worden met de auto's zie je vaak genoeg gevaarlijke situaties. Ouders die liever niet hun auto willen parkeren in de omringende straatjes van de school, maar voor de school stil gaan staan om hun kroost uit te laten. Het liefst stoppen zij dan net voor een zebrapad zodat de achterliggende auto, die er uiteraard langs wil, geen zicht heeft op dit zebrapad waar rond dit tijdstip veelvuldig kinderen oversteken. Dit levert, zoals je vast kan voorstellen, gevaarlijke situaties op. 
Veel mensen parkeren hun auto's sowieso dubbel in de straat wat het allemaal heel onoverzichtelijk maakt.
Heel af en toe staat er politie om de mensen daar met hun auto's weg te sturen, maar de keren dat dat gebeurt is te verwaarlozen. Dus dat het in dit kleine stadje nou helemaal zonder gevaar is nee.

'Wiens verantwoordelijkheid zou het zijn als er een kind op straat aangereden werd op weg naar de kerk', vroeg ik haar? 'Ja, dat was de verantwoordelijkheid van de school. Maar je zoon kan ook een ongeluk krijgen op het schoolplein', was een opmerking die ze terugkaatste. Natuurlijk kon een ongeluk op school gebeuren, maar dan wist ik in ieder geval dat hij op school zat. Als hij aangereden zou worden en ik zou in de veronderstelling zijn dat hij op school zou zitten en dat zou dan niet het geval zijn, daar zou ik pas van schrikken. En behoorlijk pissig over zijn!

Wanneer de school een schoolreisje organiseert moet je weet ik hoeveel papieren invullen waarin de school vooral aangeeft waar ze allemaal niet voor verantwoordelijk zijn, maar als er naar de kerk gegaan moet worden, dan gelden deze regels ineens allemaal niet meer.
Ik was een vrouw met een duidelijke mening, zei ze tegen mij en het ietwat korte vervolggesprek was zij vooral kortaf naar mij toe. Volgens mij had ik haar gekrenkt en beledigd met mijn 'mening'.

Gisterochtend zouden de kinderen uit Gabriel's klas naar het plaatselijke theater gaan. Van tevoren had ze tegen Gabriel gezegd dat als zijn moeder het er niet eens mee zou zijn, ze hem maar een uurtje eerder van school moest komen ophalen. Hoezo heeft ze het punt niet begrepen? Ik ben er absoluut niet op tegen dat de klas leuke uitstapjes onderneemt, prima zelfs, maar mogen wij, de ouders en ikzelf, dat van tevoren weten? Is dat zoveel gevraagd? Ben ik dan een zeur? De kinderen in de klas zijn wel nog maar 10 jaar oud!

Een jochie van 10!

Reacties

  1. Je verhaal over de leerkracht en de kerk heb ik al eerder gehoord, een vriendin vertelde mij dat de juf iedere zondag kijkt wie van de kinderen in de kerk is en zo niet dan worden ze er s'maandags op aangesproken. Had je vroeger in Nederland ook hoor vooral op de dorpen dat dat zwaar woog.En logisch dat je van te voren wil weten als er een uitstapje waar dan ook naar toe wordt gemaakt, het is nou eenmaal zo dat wij hollanders en helemaal als je uit de stad komt wat ''gebekter'' zijn en daar zijn ze niet altijd van gediend hier .

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank ook voor de vele reacties op mijn verhalen. Waardeer ik zeer. Eindelijk kan ik nu ook gewoon reageren. Groeten vanuit een nu regenachtig Valcanesti (wel even zo fijn!)

      Verwijderen
  2. Nora, je hebt helemaal gelijk dat je geïnformeerd had moeten worden dat de kinderen op stap gingen!! ik schrik echt hier van, ik kan zoiets niet begrijpen! Ik heb in Roemenië voor de klas gestaan, dus als juffrouw op de basisschool, maar zoiets heb ik nooit gehoord. Ik heb de kinderen nooit verplicht om naar de kerk te gaan, dat was iets voor de ouders, vond ik. En die godsdienstmeester heeft, als je mij vraagt, daar niks te zoeken, die is helemaal gestoord als hij zoiets tegen kinderen zegt. Jeetje! Ik heb nog contact met oude collega's, ik ben benieuwd, ik zal ze vragen of ze zoiets ooit hebben gehoord. Ik kom zelf uit Craiova, een van de grootste steden in mijn land. Iconen kussen deed mijn oma, dat herinner ik me goed, het was toen zo, maar mijn ouders hebben me nooit verplicht om dat ook te doen. Ik ging naar de kerk als ik daar zelf behoefte aan had, maar nooit omdat het moest. Ik denk niet dat dat een verplichting is voor de leerlingen in Roemenië, maar omdat ik zo benieuwd ben zal ik mijn collega's vragen. Groetjes, Alina

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Alina, eindelijk kan ik op de reacties reageren. Dat lukte mij nooit bij de vorige opmaak van het Blog. Nu dus wel. Dank voor je reactie. Ik vind het altijd leuk om een feedback op mijn verhaal te krijgen. Groeten en een fijne dag, Nora

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Groen en geel!

Roemeens Pasen

Ik doe het niet meer!